vE BEN....'Sokak Lambası' Bile deqiLim.!!

Konu: vE BEN....'Sokak Lambası' Bile deqiLim.!! Salı Şub. 24, 2009 12:49 am

Ben bir sokak lambasıyım,
Gecelerin soğuğunda sokakları bekleyen.
Nasıl ki el ele iken sevgililer birbirini görmezler ya,
Gece olur, ayrılırlar da birbirlerini fark ederler
Yokluklarında özlemlerle tüterler..
İşte öyle deli bir sevgili gibiyim,
Güneşin doğduğu anlarda kaybolan,
Geceleri bakışların odağı olan..

Sokaklara bağlanmış bir bekçi köpeğiyim,
Karanlıkları uzak tutmaya çalışan...

Boynu sürekli bükük duran elçisiyim,
Altımda sırlarını dinlediğim aşıkların,
Yorulunca yaslanmış bir ihtiyarın,
Evine salim ulaşmak isteyen insanların..

Her gecenin soğudu arttıkça,
Daha da bükülür bedenim bedenime..
Kendimi ısıtırım yalnızlığımda,
Kendimle oyunlar oynarım, göz kırparım..

Kör olur da , yaş akıtmaz gözlerim..
Işığı veren ve alan da o dur ki,
Bu benim hayata karşı büyük direncim..
Ne zaman güneş doğar ,ben uykuya geçerim.

Karanlıkların ve sokakların yıldızıyım..
Tek bir kılcaldan beslenen, beyaz ve sarıyım…
Kaldır başını ve bir bak bana, selam ver..
Başımı okşayamasa da ellerin,

Bedenime değsin, ben bunu isterim..
Kaç gece bekledim, teşekkürü esirgedin
Ne sana ne de listedeki kişilere sitemim..
Yalnızlıklara, korkulara düştüğünde,

Sıcak günlerde bile üşüdüğünde,
Amaçsız bedenin dimdik yürüdüğünde,
Geceleri sevgilileri düşündüğünde,
Ve çıkmazlıklara gömüldüğünde…
Aç perdeni..
Bir selam gönder, beni dinle, izle..
Seni paylaşan, seni yalnız bırakmayan
Göz bebeklerine ışığını yansıtacak
Boynu bükük sokak lambasını bulacaksın..
Bir gecenin karanlığında;karanlık dar bir sokakta yürüseydik seninle....elim elinde..Uzatmak için ayrılık saatini,yavaşlatsaydık adımlarımızı..İki yetersiz sokak lambasının tembel ışığında;uçuşan gece kelebekleri görseydi bizi...Dudaklarımda bilmiş bir gülümseme olsaydı,senin çok iyi tanıdığın..Emin olsaydım,yemin edebilseydim beni sevdiğine...

Gecenin sessizliğinde bir benim topuk sesim olsaydı bir de senin nefesin.Kranlık bir köşede kalbim hızlansaydı,belki beni öpersin diye...Senin sol elin benim sağ elimde eriseydi ve ayrılmamak için tel el olsaydı.Belki ayrılmamız o zaman bu kadar kolay olmazdı...

Üşüseydim yada üşümüş gibi yapsaydım yalandan ürperek...İçimde bana sarılmanın umutları yeşerseydi,dudaklarımda yine o muzur ifade olsaydı..Anlasaydın,gülerek sarılsaydın...Üşüdünmü deseydin..Kalbine...Gömleğinin taaa içine uzanıp baksaydım "bana yer varmı?"diye sorsaydım.Gülseydin "VAR" DİYEREK.Elim yanağını kucaklsaydı.Gözlerimiz kapansaydı mutluluktan.Kaybolsaydık o gecenin karanlığında...Sabah yıldızı olsaydık,sabahlara kavuşturan...Sabahı karşılayan...İki sokak lambası olsaydık,sadece kendilerini ve birbirlerini aydınlatan....

Razıydım...Sokulsaydım,burnumu boynuna dayasaydım...Kokun benim olsaydı...O geceden sonra ben sen koksaydım...Olmayan bir şarkı çalsaydı karanlıkta...Sadece bizim bildiğimiz ve bizim duyabileceğimiz...

Elim elinde kalsaydı...yüreğim yüreğinde..

Seninle sokak lambası bile olurdum,dönseydin eğer...

Dönmedin...kalbindeki dağları yıkıp,dönemedin...

Gittin,gidiş o gidiş....

Ve ben...."Sokak Lambası'' bile değildim......